بررسی میزان مشارکت شهروندان حاشیه شهرهای میانی در مدیریت شهری.مطالعه موردی: شهر بابل

مشارکت یکی از مفاهیم عمده و اصلی توسعه پایدار به شمار می­رود، از این رو مدیران شهری همواره سعی کرده­اند تا با جلب مشارکت­ مردمی به اهداف خود در زمینه مدیریت بهینه شهر به ویژه در حاشیه شهرها به بهترین نحو ممکن نائل آیند. با توجه به اهمیت مشارکت مردم در مدیریت مطلوب شهر، هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان مشارکت شهروندان حاشیه شهر بابل در مدیریت شهری و همچنین شناسایی مفاهیم، مزایا و موانع و ارائه راهکارهایی در جهت جلب مشارکت شهروندان برای بهبود مدیریت شهر می­باشد، که در اجرای این هدف، از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان حاشیه شهر بابل می­باشند که بر اساس فرمول کوکران نمونه­ای به تعداد 200 نفر سرپرست خانوار از چهار محله در حاشیه جنوب شهر بصورت تصادفی انتخاب و اطلاعات به روش اسنادی و میدانی گردآوری شده است و از نرم افزار spss جهت تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده گردید. نتایج حاصل از یافته­های تحقیق حاکی از آن است که میزان مشارکت شهروندان حاشیه شهر بابل با میانگین 49/2 در امور مدیریت شهری از سطح متوسط پائین­تر می­باشد. در این بین بیشترین میزان مشارکت مربوط به محله کتی­غربی و کمترین میزان مشارکت مربوط به محله کمانگرکلا می­باشد. همچنین نتایج حاصل از آزمون فرضیه­های تحقیق نشان می­دهد که رابطه معناداری در سطح 99 درصد بین متغییرهای مستقل شامل؛ رضایت شهروندان از خدمات شهری، اعتماد شهروندان نسبت به مدیران شهری، آگاهی شهروندان از برنامه­های مدیریت شهر و تعلق اجتماعی شهروندان با متغیر وابسته (مشارکت شهروندان در امور مدیریت شهری) وجود دارد.